มะเร็ง….คำที่ใครได้ยินก็คงไม่ยินดี ไม่ว่ามันจะเกิดกับตัวเราเองหรือกับคนที่เรารัก  แล้วมันก็เกิดขึ้นกับคนที่เรารักจนได้ 17 มีนาคม 2555 แม่โทรมาบอกว่า (แม่อยู่บ้านที่ต่างจังหวัดนะ) แม่คลำเจอก้อนบริเวณเหนือเต้านมด้านขวา … อึ้งไปนิดนึง ปกติแม่จะเป็นคนตรวจเต้านมด้วยตัวเองตลอดๆอยู่แล้ว แต่แม่บอกว่าตรงนี้แม่พึ่งเจอ เพราะมันอยู่เหนือเต้านมขึ้นมาสูงมากๆ …. “ก้อนใหญ่มากไหม”  …. “ประมาณ 2-3 เซนฯ” …. “แล้วกดเจ็บไหม”  ….. “ไม่เจ็บนะ” เอาละ! เริ่มเป็นแนวโน้มที่ไม่ค่อยดี เพราะได้เรียนมาว่าก้อนเนื้อที่มันไม่เจ็บมันมักจะเป็นเนื้อร้าย ความรู้สึกตอนนั้น แม่: แม่อยากไปหาหมอเร็วๆ แม่กลัวเป็นมะเร็งมากกกกกก ลูก: อยากพาไปหาหมอเร็วๆเหมือนกัน แต่ยังไม่สามารถเคลียร์ทุกอย่างได้ทั้งเรื่องงานและเรื่องเรียน มันเครียดมากจริงๆ แต่ก็พยายามปลอบใจตัวเองว่ามันคงไม่ใช่หรอก มันคงเป็นแค่เนื้องอกธรรมดา ครอบครัวเราก็ไม่ได้มีใครเป็นเสียหน่อย (แล้วตอนท้ายความรู้สึกนี้ก็กลับมาย้ำเตือนว่าอย่าชะล่าใจไป) แต่ช่วงนั้นไม่ว่างจริงๆ กว่าจะเคลียร์ทุกอย่างได้ก็ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ 26 มีนาคม 2555 ได้เวลาพาแม่ไปหาหมอเสียที! ด้วยความที่อุตรดิตถ์ไม่มีโรงพยาบาลเอกชน และโรงพยาบาลจังหวัดใช้เวลานาน จึงพาแม่ไปที่คลินิคหมอท่านนึง ที่เราเจาะจงว่าจะให้หมอคนนี้เป็นคนตรวจ เพราะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนี้มาก เข้าพบหมอ สอบถามอาการ หมอคลำตรวจดูก้อน แค่การตรวจเบื้องต้นของหมอ หมอบอกว่า จากประสบการณ์ อายุคนไข้(วัยทอง)+ตำแหน่งของก้อน+ก้อนกดไม่เจ็บ น่าจะเป็นมะเร็งเต้านม 80%  อั้ยย่ะ!!!… Read more →